مناجات شبانگاهی
در اصل این مناجات رو برای نیمه رمضان گذاشته بودم که ولادت امام حسن مجتبی بود ولی چون فکر میکنم وقت نمیشه اون زمان حالا میذارمش
ای خداوند،تو که به بنی آدم کرامت بخشیده ای؛
تو که امانت خاص خویش را بردوش بنی آدم نهاده ای؛
تو که همه پیامبرانت را برای تعلیم کتاب و تحقق عدالت مبعوث کرده ای؛
تو که عزت را از آن خود میخوانی و از آن پیامبران خود و از آن انسان هایی که ایمان دارند؛
ما انسانیم، به تو و پیامبران تو ایمان داریم:
ببخش که سخت محتاجیم.
ای خداوند،تو که همه فرشتگانت را در پای آدم به سجده افکندی،
اینک ما آدمیان را از عبودیت بت های این قرن که خود تراشیده ایم،آزادی بخش.
ای خداوند،این مردمی را که همه عمر،هر صبح و شام،درجهان،رو به خانه تو دارند، رو به خانه تو زندگی میکنند و رو به خانه تو می میرند،قربانی جهل و شرک و دربند جور نمرود مپسند.
متن نیایش از دکتر علی شریعتی پژوهشگر و اسلام شناس و نویسنده قهار ادبیات فارسی که واقعا آدم جالبی بود
در یکی از حکایت هاش شنیدم که در یک جمله برای نماز خواندن اینگونه میگفت که:ترجیح میدهم در مسجد نماز نخوانم به خاطر اینکه به جای اینکه حواسم به نمازم باشد باید حواسم به کفش هایم باشد تا ندزدند...
خدایش بیامرزد.
به امید روزی که عدالت در جهان بیداد کند تا ظلم و ستم... الهی آمین